Pokutuje przekonanie, że miód to sam cukier i absolutnie nie wolno go jeść, chcąc dbać o formę. Tymczasem zalety jedzenia miodu są ogromne, a składniki odżywcze, jakie dostarcza - niezliczone. Równie kaloryczny cukier nie ma ich wcale, a słodziki - choć mają mniej lub nawet zero kalorii - są po prostu sztuczne i co rusz trafiam na informacje, że jednak nie są dla naszego zdrowia obojętne. Jeśli więc już macie skusić się na zjedzenie czegoś słodkiego, to nie ma nic lepszego niż miód. W tym wpisie postaram się odpowiedzieć na wasze pytania o to, czy miód jest tuczący.

Czy miód jest dozwolony na diecie?

Podsłuchałem ostatnio rozmowę dwóch facetów na siłowni. Jeden opowiadał drugiemu, czego nie jada. Był na diecie redukcyjnej, czyli po prostu - chciał schudnąć. Wykluczył więc z diety większość węglowodanów. Drugi tłumaczył, że skupia się na budowaniu masy, a wtedy - według powszechnej opinii - organizmowi potrzebne jest głównie białko. W końcu ich rozmowa zeszła na słodycze. „A gdy chce mi się czegoś słodkiego - zjadam baton proteinowy ze słodzikiem” - powiedział któryś z nich. Wówczas nie wytrzymałem i wtrąciłem się do rozmowy. „Jak chcecie czegoś słodkiego, co nie rozwali wam diety, a jednocześnie wzmocni organizm, zjedzcie łyżeczkę miodu” - powiedziałem. „Jest naturalnie najlepszy”. Już tłumaczę dlaczego.

Ile kalorii ma miód?

Kaloryczność miodu zależy od jego rodzaju oraz stopnia zagęszczenia. Zwykle miód zawiera około 300-400 kcal na 100 g. Najbardziej kalorycznym rodzajem miodu jest zwykle miód o ciemnym kolorze, np. miód wrzosowy lub miód gryczany. Te odmiany miodu mają zazwyczaj wyższą gęstość i zawierają więcej cukrów prostych (m.in. fruktozy), co przekłada się na wyższą wartość kaloryczną.

Czy miód jest bardziej kaloryczny do cukru?

Tak, miód jest zwykle nieco bardziej kaloryczny niż biały cukier. Ale zwykle zjadamy go mniej! Miód jest gęstszy, cięższy i słodszy, więc zwykle potrzebujesz mniejszej ilości, aby uzyskać tę samą słodycz. Przybliżone wartości kaloryczne wynoszą około 64 kcal na 1 łyżkę stołową (21 gramów) miodu, podczas gdy ta sama ilość białego cukru zawiera około 49 kcal. Jednak te wartości mogą się różnić w zależności od rodzaju miodu i cukru oraz producenta. Warto również pamiętać, że miód zawiera liczne składniki odżywcze, podczas gdy biały cukier jest pozbawiony większości składników odżywczych.

Czy miód tuczy?

Tuczy nie miód, lub jakikolwiek inny produkt spożywczy, a nadwyżka energetyczna, czyli nadmiar spożywanych kalorii w stosunku do stylu życia i ilości spalanych energii. Bo choć owszem, miód jest kaloryczny, to warto pamiętać, że jak mało który produkt występujący na świecie, jest również bogaty w składniki odżywcze, witaminy, minerały i przeciwutleniacze (antyoksydanty), jest więc bardzo wartościowy. Absolutnie nie należy więc z niego rezygnować tylko ze względu na kaloryczność, a po prostu, należy jeść go z umiarem. Choć wiem, że czasem ciężko sie powstrzymać.

Jaki jest indeks glikemiczny miodu?

Dobra wiadomość dla osób mierzących indeks glikemiczny spożywanych posiłków. Indeks glikemiczny czyli IG to wskaźnik klasyfikacji jedzenia pod kątem ich wpływu na poziom glukozy we krwi. IG miodu jest niższy niż cukru, wynosi około 50-64, co oznacza, że jest to produkt o średnim indeksie glikemicznym. Dla porównania indeks glikemiczny białego cukru to aż 70.

Nie oznacza to jednak, że można jeść go bez umiaru. Miód zawiera również naturalne cukry, takie jak fruktoza i glukoza, które mogą wpłynąć na poziom glikemii, zwłaszcza u osób z cukrzycą typu II i insulinoopornością. W związku z tym powinny one stosować miód ostrożnie i monitorować swoje parametry krwi. Kto nie powinien jeść miodu?

Mimo że miód jest uważany za zdrowy produkt spożywczy, to istnieją pewne przeciwwskazania do jego spożywania. Przede wszystkim osoby, które są uczulone na pyłki kwiatowe, mogą mieć reakcje alergiczne na miód. Ponadto, co już pisałem, miód zawiera naturalne cukry, więc osoby z cukrzycą powinny spożywać go z umiarem, biorąc pod uwagę jego wpływ na poziom cukru we krwi.

Osoby z chorobami wątroby, w tym cierpiące na niealkoholowe stłuszczenie wątroby lub jej niewydolność, powinny spożywać miód z umiarem, ponieważ jego nadmierne spożycie może wpłynąć na poziom aminotransferazy asparaginianowej (AST), enzymu wątrobowego.

Przypominam także, że miód nie jest wskazany w diecie niemowląt. Wszystko dlatego, że może zawierać bakterie, takie Clostridium botulinum lub pałeczki Salmonelli i Listerii. Z tego samego powodu miód i produkty pszczele są na liście produktów ryzykownych do spożywania przez osoby z osłabionym układem odpornościowym. Dlatego też należy pamiętać o przechowywaniu miodu w odpowiednich warunkach i unikaniu spożycia produktu, który wykazuje oznaki zepsucia lub nieświeżości. Jak prawidłowo przechowywać miód, by zachował wszystkie swoje najlepsze właściwości, pisałem już wcześniej. Przeczytajcie o tym TUTAJ.

Darz miód!
Wasz pszczelarz Jan Ożóg